Wierzenia religijne Rastafanów
Rastafanie, nierzadko mówiący o sobie „bracia Rasta” wierzą, że prawdziwy mesjasz, cesarz Haule Selassie I poprowadzi ludy afrykańskie oraz wszystkich tych, którzy duchowo są z nią związani do Ziemi Obiecanej, czyli tam, gdzie obce są rasizm i niesprawiedliwość. Rastamanie, według swoich przekonań to pozostała część czystej czarnej rasy, potomków króla Dawida. Twierdzą, że cesarstwo utworzone w X w.p.n.e przez syna króla Salonoma, Menelika I i królową Sabę przetrwało do czasów upadku cesarza Haile Selassie I.
Mimo, iż niektórzy rastafanie twierdzą, iż ich korzenie sięgają ze strony czarnoskórych wyznawców judaizmu, inni mówią o odłamie wschodniochrześcijańskich kościołów, zarówno falasze (wyznawcy judaizmu), jak i wschodniochrześcijańskie kościoły, nie uznają ich tożsamości. Rastafanie, głównie ze Stanów Zjednoczonych, identyfikują się jako kościół protestancki, inni zaś mówią, że są katolikami, jednak nie identyfikują się z Rzymem.
Przedstawicielem Ortodoksyjnego Kościoła Etiopskiego był Marcus Garvey, inicjator ruchu Rastafari na Jamajce. Ze względu na głoszone poglądy został on z kościoła wydalony.
Ze względu na różne poglądy dotyczące pochodzenia ruchu Rastafari, na co mieli wpływ niewolnicy pracujący na plantacjach, można w nim znaleźć zarówno zbieżność z judaizmem, etiopskim chrześcijaństwem, wierzeniami hinduskimi i afrykańskimi.
W wierzeniach ruchu Rastafari duże znaczenie przypisuje się symbolice.
Wśród barw mających dla nich znaczenie wyróżnić można kolor zielony, żółty oraz czerwony, czyli te, które widoczne są na fladze Etiopii. Kolor zielony symbolizuje Afrykę, spokojny kraj, kolejny, żółty to symbol złota i bogactwa Afryki, jakie zagarnęli koloniśc, zaś czerwony to krew, jaka została przelana w czasie walk z wrogiem.
Kolejny atrybut Rastafanów to dredy, czyli splecione w charakterystyczny sposób włosy. Prawdopodonie zostały one zapożyczone z religii hinduskiej. Mają one znaczenie symboliczne, związane z postacią Lwa Judy, czyli zwierzęcia symbolizującego nieustraszoność, Ras Tafariego, niekiedy i samego Jah i są rodzaje protestu przeciwko siłom Babilonu, krokiem ku powrotowi do natury. Biorąc po duwagę wpływy afrykańskie, dredy upodabniały człowieka do lwa, który, jak powszechnie wiadomo, jest królem zwierząt.
Kolejna symbolika tkwi w marihuanie. Palenie świętego ziela, którym jest marihuana, to bardzo ważny element religii rastafariańskiej. Czynność ta jest religijnym aktem, czego dowodzą niektóre fragmenty Biblii.jej zalety to oczyszczanie ciała, zwiększenie świadomości, pokojowego nastawienia do innych, to także rodzaj sakramentu zbliżającego do Jah. Rastafanie uważają marihuane jako klucz do świadomego myślenia, dlatego nie rozmumieją, dlaczego jest nielegalna. Wiedzą, że w ten sposób wiele ludzi nie myśli racjonalnie, co jest przyczyną wielu błędnych decyzji.
Liturgia Rastafarian ogranicza się do dwóch ceremonii.
Pierwszą z nich jest krąg, dyskusja, drugą binghi (balanga).
Krąg to spotkania, podczas których rozmawia się o religii, etyce, społeczeństwie podajac sobie z rąk do rąk fajkę z marihuaną, siedzi się naturalnie w kręgu. I choć wszyscy są tu równi, status ma osoba podpalająca i jako pierwsza zaciągająca się fajką. Zgodnie z tradycją podaje się ją odwrotnie z ruchem wskazówek zegara.
Binghi, trwająca niekiedy kilka dni to wspólne biesiadowanie, taniec, śpiewy i palenie marihuany. Symbolizuje zwycięstwo nad siłami Babilonu, pochodzi ze starożytnego tańca wojowników afrykańskich za czasów jewdności czarnej rasy.
Binghi obchodzona jest: 6 stycznia, w dzień ceremonialnych urodzin Ceszarza Haile Selassie,
21 kwietnia – przybycie cesarza do Jamajki,
23 lipca, w dzień osobistych urodzi cesarza,
1 sierpnia, by uczcić wyzwolenie cesarza z niewolnictwa,
17 sierpnia – urodziny Marcusa Garveya, 2 listopada w dzień koronacji cesarza.
Dla Polaków szczególny jest dzień 24 wrześni, jest to święto obchodzone z okazji wizyty Jego Cesarskiego Majestatu w naszym kraju